otların uğultusu altında

47.
Kemiklerimize kadar işlemiş bir kalabalık
Yerleri gökleri dolduran bir ezgin ses
Merhametine sığındığımız koygun gece
Bilip de bilmemenin gönül yorgunluğu

İncelik... sensin bütün zamanların açık yarası.

20.
İncinme değil bu
Öfke değil
Ah! değil.

Ötesi... çok ötesi.

Tam bir yürek çöküntüsü
Ruhun taşa dönmesi
Aklın büyük yalnızlığı.

İnsana olan inancını yitirme!

1.
Hangi hayal hangi hatıranın yerini tutar
Bir gövdeden ötekine gölgelenen zamanlar
Ey çaresizlikten yapılmış yaşama bilgisi
Taşların taşlarla konuştuğu bu yalnızlıkta
İnsan üzüntüden başka nedir ki...

28.
Sözlerimi toparlıyorum usul usul Dünya, seni sevdiğim dünya değil.

58.
Dünya büyük bir aşk Ömür Hanım
Taşlar, dikenler, yosunlar
Başka sesler, başka sabahlar
Bozkırın alın yazısı
Camlardaki parmak izleri
Mavi toprak, kırmızı buğday, bekleyiş
Ağzından dökülen nar taneleri
Kâküllerinin turuncu ayini
Tüyden hafif uykuları çocukların
Yalnızlıktan ürperen sokaklar
Deniz bahçeleri, ormanların uğultusu
Arıların su içtiği mezar taşları
Göğsünden yürüyen tomurcuk geceler
Gamze bilek topuk... her şey, her şey...

İnsan seni yaşadıktan sonra
Ölüm de bir aşktır Ömür Hanım

83.
Bir insana inanmak ne demek biliyor musun?
Kapının önündeki ağaçlarla birden çiçeğe duruyorsun.
Sokaktaki kedi bacaklarından önce boynuna dolanıyor.
Gdip ilk gençliğin uykularına boyanıyorsun.
Yağmur öyle gamzeler açıyor ki baktığın yerlere.
İlan-ı aşk makamından bir ürperti dudaklarının neminde.
Unuttuğun mavilik gövdeni bahar dalına çeviriyor.
Ne demek biliyor musun bir insanı sevmek.
Birden dünyada kötü insan kalmıyor.
Puhu kuşları saka kuşlarının şarkısını söylüyor geceye.
Bütün erkekler kadınlarda inceliğe dönüşüyor.
tanrı, çocukların sevgisiyle iyileştiriyor dünyamızı.
Sular yıldızlar çimenler bahçeler güneş salkımları.
Hepsi günde bin kez sonsuzluğundan doğuruyor bizi.
Yalnızlık öyle bir arzuyla bakıyor ki hayata
Bütün ölü zamanlar bizimle konuşmaya başlıyor.

84.
Bütün düğmeleri ilikli kadınlar
Bütün düğmeleri ilikli erkekler
Bütün düğmeleri ilikli çocuklar.
Ben, yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum.

Bütün düğmeleri ilikli okullar
Bütün düğmeleri ilikli mahkemeler
Bütün düğmeleri ilikli gazeteler.
Ben, yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum.

Bütün düğmeleri ilikli şarkılar
Bütün düğmeleri ilikli kitaplar
Bütün düğmeleri ilikli sokaklar.
Ben, yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum.

Bütün düğmeleri ilikli akıl
Bütün düğümleri ilikli özgürlük
Bütün düğmeleri ilikli gelecek.
Ben, yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum.

Bütün düğmeleri ilikli acı
Bütün düğmeleri ilikli öfke
Bütün düğmeleri ilikli korku.
Ben, yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum.

49.
yara aynı yara
dil aynı dil
biz neden bu kadar yalnızız...

27.
Ayrılık derdine doyamadığım

Bütün fotoğraflarının altına kirpiklerimle kazıdım
Bundan büyük sevgi sözü bilmiyorum Hatice…

25.
Ne olurdu kokunun da fotoğrafı olsaydı
Sesinin fotoğrafı. Boşluğun fotoğrafı.
Parmak uçlarındaki karıncanın,
Ruhtaki üşümenin…

Ölüm kimseyi bu kadar yalnız bırakmazdı.