validenin vefatinden 1 hafta önce, hastaneden geldik, kardeşim, ben ve babam oturuyoruz.
normalde zaten babaları bilirsiniz işte, ketum olurlar, sert olurlar, hareketleri ya rahatsız eder ya da rahatlatır...
hiç görmedi valide hanımı komadayken, "ben onu öyle hatırlamam" dedi.
o gece kardeşim karşısındaki, ben de çaprazındaki yataktayım.
ikimize bir bir baktı, "ananızı kaybedersek ikinizin de kalıbını sikerim" dedi. ilk bunu unutmayacağım.
çok sert günlerle geçti benim aile hayatım, babama da saygım sonsuzdur.
bunu kaba kuvvet olarak söylemiyorum ama o laf beni öyle korkuttu ki, şu yazıyı yazarken bile içim ürperdi.
sonra valide hanımı kaybettik.
tahmin ediyorum babam bize çok sinirli ama göstermiyor, çünkü unutamayacağım ikinci lafını da hatırlıyorum...
"kalan zamanımda da torunlarımı sevmek için varım"
bence bizi sildi ama defterde izimiz var, torunların hatrına kabullendi artık.
normalde zaten babaları bilirsiniz işte, ketum olurlar, sert olurlar, hareketleri ya rahatsız eder ya da rahatlatır...
hiç görmedi valide hanımı komadayken, "ben onu öyle hatırlamam" dedi.
o gece kardeşim karşısındaki, ben de çaprazındaki yataktayım.
ikimize bir bir baktı, "ananızı kaybedersek ikinizin de kalıbını sikerim" dedi. ilk bunu unutmayacağım.
çok sert günlerle geçti benim aile hayatım, babama da saygım sonsuzdur.
bunu kaba kuvvet olarak söylemiyorum ama o laf beni öyle korkuttu ki, şu yazıyı yazarken bile içim ürperdi.
sonra valide hanımı kaybettik.
tahmin ediyorum babam bize çok sinirli ama göstermiyor, çünkü unutamayacağım ikinci lafını da hatırlıyorum...
"kalan zamanımda da torunlarımı sevmek için varım"
bence bizi sildi ama defterde izimiz var, torunların hatrına kabullendi artık.
