"bilirsiniz, insanlar doğar, ölür ve sonra büyür."
"hayatı anlıyorum,” dedim. “sadece kabullenemiyorum.”
"ben aşkı hayattan çok ölüme benzetirim... ve insan bir kere ölür."
"dizlerimin üstüne çöküp sudaki aksime bakıyorum. bu yüz, benim yüzüm. bu gözler, benim gözlerim. ellerim, benim ellerim... hep kendim kalacağımı idrak ediyorum o zaman. tanrım, bu nasıl bir lanet? derimi yırtmak, gözlerimi oymak, dişlerimi sökmek bir işe yaramaz. kendime mahkumum. ağlasam, gözyaşlarım benim gözyaşlarım. ben cehennemde değilim, cehennem benim içimde."
"devinimin olduğu yerde ışık, ışığın olduğu yerde kaçınılmaz biçimde gölge vardır. hayat ışıkla mümkünse de, hayatın anlamı gölgelerde saklı durur. zamanın ölü doğmuş çocuklarını görürsünüz karaltıların içinde. sözcükler, suskunluklar, şarkılar, ağıtlar, yeminler, ihanetler, kahkahalar, gözyaşları, sevinçler, hayal kırıklıkları ve yüzler... en çok da yüzler. neden söz ettiğimi biliyorsunuz. bütün aşklar küllenir, bütün babalar ölür, bütün hikayeler biter. birinin yıkıntıların nöbetini tutması gerekir; işte o yüzden, biri hariç, bütün çocuklar büyür."
"hayatı anlıyorum,” dedim. “sadece kabullenemiyorum.”
"ben aşkı hayattan çok ölüme benzetirim... ve insan bir kere ölür."
"dizlerimin üstüne çöküp sudaki aksime bakıyorum. bu yüz, benim yüzüm. bu gözler, benim gözlerim. ellerim, benim ellerim... hep kendim kalacağımı idrak ediyorum o zaman. tanrım, bu nasıl bir lanet? derimi yırtmak, gözlerimi oymak, dişlerimi sökmek bir işe yaramaz. kendime mahkumum. ağlasam, gözyaşlarım benim gözyaşlarım. ben cehennemde değilim, cehennem benim içimde."
"devinimin olduğu yerde ışık, ışığın olduğu yerde kaçınılmaz biçimde gölge vardır. hayat ışıkla mümkünse de, hayatın anlamı gölgelerde saklı durur. zamanın ölü doğmuş çocuklarını görürsünüz karaltıların içinde. sözcükler, suskunluklar, şarkılar, ağıtlar, yeminler, ihanetler, kahkahalar, gözyaşları, sevinçler, hayal kırıklıkları ve yüzler... en çok da yüzler. neden söz ettiğimi biliyorsunuz. bütün aşklar küllenir, bütün babalar ölür, bütün hikayeler biter. birinin yıkıntıların nöbetini tutması gerekir; işte o yüzden, biri hariç, bütün çocuklar büyür."
