bir yerim olsun benim de

sana söylediğim bütün sözleri topla
bir tanım çıkar onlardan kendince
her hecesine yüreğini koyarak…
duyguları avuçlarında bir mahzun oyuncak
akşamın eteklerinde sabah düşleri kuran
bir çocuk resmine benzesin en çok
gecikmiş ve gücenik…
o derin yalnızlığına yeraltı mağaralarının
sularını kıyısız rüzgârlarla yıkamak isteyen
benzesin, mevsimi olmayan bir çiçeğin
rengini dünyaya salarkenki
o tedirgin, tutkulu çığlığına
yerleştir ortasına beni…

ve sonra çek çıkar bir gülüşünle
bütün mutsuzluk resimlerinin dışına
bir yerim olsun benim de bir dalım
sevginin insanı güzelleştiren
o incelikli güven ülkesinde…

şükrü erbaş