1913 yılında görele'de doğdu. ailesinin beş çocuğundan ikincisidir.trabzon lisesi'nde okurken, 1927'de bu okula resim öğretmeni atanan zeki kocamemi'nin öğrencisi oldu. onun derslerinin etkisi ve okul müdürünün özendirmesiyle 1929'da i̇stanbul güzel sanatlar akademisi'ne (şimdi mimar sinan üniversitesi) girdi. burada nazmi ziya ve i̇brahim çallı'nın öğrencisi oldu. 1930'da eğitimini bitirmeden, ağabeyisi sabahattin eyüboğlu'nun yanına paris'e gitti. orada andré lhote'un yanında resim çalıştı. daha sonra evleneceği rumen asıllı eşi eren eyüboğlu ile de burada tanıştı.yurda döndükten sonra 1934'te d grubu'nun dördüncü sergisine otuz resmi ile katıldı. i̇lk kişisel sergisini de aynı yıl bükreş'te açtı. 1934'te katıldığı akademi'nin diploma yarışmasında üçüncü oldu. bu derece ile mezun olmak istemediği için bir yandan diploma yarışmasına yeniden hazırlanırken, bir yandan da çerkeş demiryolu yapımında tercümanlık yaptı, tekel genel müdürlüğü'nde çalıştı 1936'daki diploma yarışmasında hamam adlı kompozisyonuyla birinci oldu. aynı yıl moskova'da düzenlenen çağdaş türk sanat sergisi'ne katıldı. 1937'de cemal tollu'yla birlikte akademi'nin resim bölümü şefi léopold lévy'nin asistanı oldular. bedri rahmi birçok ressamın katıldığı chp'nin kültür programı çerçevesinde resim yapmak için 1938'de edirne'ye, 1941'de de çorum'a gitti. geleneksel süsleme ve halk el sanatlarından seçtiği motifleri eserlerinde başarılı bir bireşimde kullandı. bu dönem resimlerinde köy manzaraları, köy kahveleri, faytonlu yollar, iğde dalı takmış gelinler gibi anadolu'ya özgü görünümler egemendir.1940'lardan sonra duvar resimlerine yöneldi. i̇lk duvar resmini 1943'te i̇stanbul'da, ortaköy'deki lido yüzme havuzu için yaptı. 1947'de i̇stanbul'da özel bir atölye ve galeri açtı. 1950'de ankara'da sanatının o güne kadarki bütün dönemlerini kapsayan bir sergisi düzenlendi. bedri rahmi aynı yıl bir kez daha paris'e gitti.1950'de mozaik çalışmalarına başladı. 1958'de uluslararası brüksel sergisi için 272 m²'lik bir mozaik pano gerçekleştirdi ve bu eseriyle serginin büyük ödülü olan altın madalyayı kazandı. bundan bir yıl sonra paris'teki nato yapısı için, şimdi brüksel'de bulunan, 50 m²'lik bir mozaik pano hazırladı. 1960 ve 1961'de iki kez abd'ye gitti. orada birçok geziye katıldı, konferanslar verdi ve resim çalışmaları yaptı1969'da sao paulo bienali'nde (iki yıllık sergi) onur madalyası kazandı. ayrıca 1940'ta devlet resim ve heykel sergisi'nde resim dalında üçüncülük, 1943'te aynı serginin 4.sünde ikincilik ve 1972'de de 33. sergide birincilik ödülünü aldı. ölümünden sonra 1976'da ankara'da "yaşayan bedri rahmi" adıyla bir sergisi düzenlendi. aynı yıl i̇stanbul'da da devlet güzel sanatlar akademisi'nde adına düzenlenen bir sergiyle anıldı 1984'te i̇stanbul'da "bedri rahmi-her dönemden" adlı bir toplu sergisi açıldı.bedri rahmi akademi'deki ilk yıllarından sonra temel bilgilerini paris'te andré lhote'un akademisinde edinmesine karşın onun kübist ve yapımcı (konstrüktif) yaklaşımını benimsememiş, dufy ve matisse'i kendine daha yakın bulmuştur. paris'ten döndükten sonra anadolu ve trakya gezilerinde yaptığı resimlerle i̇stanbul görünümlerinde dufy'nin renk ve çizgi anlayışının etkileri görülür. zamanla bu etkiden sıyrılan bedri rahmi halk sanatını sağlam bir kaynak olarak görmeye başlamıştır. halk sanatından yola çıkarak yeni anlatım biçimleri aramıştır. minyatürlerden de esinlenmiştir. anadolu kilimlerinin geometrik, soyut biçimleri, çini, cicim, heybe, yazma ve çorapların bezeme düzeni ve renk uyumlarını kaynak olarak kullanmış, motifin ağırlık kazandığı süslemeci bir tutumla resimler yapmıştır. ancak, yalnızca motifleri resme uygulamakla yetinmemiş, renk ve malzeme araştırmalarına da girmiştir. çeşitli teknikleri deneyerek gravür, mozaik, heykel ve seramik alanlarında birçok ürün vermiştir. yine bir halk sanatı olan yazmacılığa da yönelmiş, kumaş üstüne baskılar yapmış, bu çalışmalarını öğrencileriyle birlikte de yürütmüştür. i̇ki yıl kadar süren abd gezisinden sonra değişik malzemelerden yararlanarak soyut resimler ve renk düzenlemelerine yönelmişse de son yıllarında yeniden eski konularına dönmüştür. kemençeciler, gecekondular, hanlar, kendi portreleri, balıklar ve kahvelerle, yeni renk ve doku deneyimlerinden de yararlanarak ustaca eserler vermiştir. çağdaş resim öğelerini de içeren bu çalışmalarında, konu soyuta yaklaştığı oranda, resmin de bir tür "nakış"a dönüştüğü izlenir. bedri rahmi 1927'de başladığı resim öğretmenliğini ölümüne kadar sürdürmüş, akademi'deki atölyesinde sayısız öğrenci yetiştirmiştir.
