namık kemal - binbir sözlük
türk edebiyatımızın önemli şair ve yazarlarından olup tekirdağ’da doğmustur. çocukluğu dedesinin ya­nda, kars ve sofya’da özel dersler alarak geçti. i̇stanbul’a dönünce tercüme odası’na memur oldu (1863). şinasi ile tasvir-i efkâr’da yazılar yazdı. 1865′te aynı gazeteyi çıkardı. yeni osmanlılar cemiyeti üyelerinin sü­rülme sebebiyle ziya paşa ile paris’e kaçtı (1867). londra’­da ziya paşa ile hürriyet gazetesini çıkardı (1868). 1870′de i̇stanbul’a döndü, mutasarrıf olarak gelibolu’ya gönderildi. azledilirler tekrar i̇stanbul’a geldi. namık kemal 1877′de midilli’ye sürüldü ve 1879′da oraya mutasarrıf oldu. rodos (1884) ve sakız (1887) adalarında da aynı görevi yaptı. sakız’da oldü. mezarı bolayır’dadır. namık kemal, tanzimat edebiyatı‘nın her türde eser veren gür sesli dâva adamı ve şâiridir. sanatını toplumun hizmetine vermiş, şe­kil ve ifâde bakımından eski, öz ve ruh yönünden de yeni eserler vermiştir. eserlerinde hürriyet, vatan, millete hiz­met, haksızlıkla savaş, adalet vb. fikirleri dile getirildi. namık kemal, dilde ve edebiyatta sadeleşmeyi savundu. yeni nazım biçimleri denedi. edebi­yatımızın batılılaşmasında rolü büyüktür. şiirleri ilk defa sadettin nüzhet ergun tarafından toplanıp “namık kemal- hayâtı ve şiirleri” adı ile yayımlandı (1933).
s-zl-k-yaz-alt