Melankolik dizeleri ile tanınan Oğuzcan, çevresi tarafından da ölüme her zaman daha yakın olan bir kişilik olarak görülmüştür. Öyle ki kendisi şiirleri kadar intihar girişimleri ile de bilinir bir hale gelmiştir.
Çocukluğu sakarlıklarla, kazalarla geçmiştir. Gençliğinde ise ameliyattan ameliyata koşturmuştur. Aslında küçükken sıcak kanlı olarak bilinir fakat sonraları hayatı bir çile olarak görmeye başlar. Şiire başladıktan sonra bu durum iyice hissedilir hale gelir. 'Yaşamdan çok ölümü seviyorum.' der. Öyle ki sürekli olarak intihara kalkışır fakat başarılı olamaz. 24 kez denediği söylenir.
Oğlu Vedat ise babasının bu halini görerek büyür, bu durumun hep içindedir. 18 yaşına geldiğinde babasına ders verircesine bir işe kalkışır. Kendini Galata Kulesi'nden aşağı atar. Söylentiye göre elinde bir not vardır: 'Baba, öyle intihar edilmez. Böyle intihar edilir!'
Çocukluğu sakarlıklarla, kazalarla geçmiştir. Gençliğinde ise ameliyattan ameliyata koşturmuştur. Aslında küçükken sıcak kanlı olarak bilinir fakat sonraları hayatı bir çile olarak görmeye başlar. Şiire başladıktan sonra bu durum iyice hissedilir hale gelir. 'Yaşamdan çok ölümü seviyorum.' der. Öyle ki sürekli olarak intihara kalkışır fakat başarılı olamaz. 24 kez denediği söylenir.
Oğlu Vedat ise babasının bu halini görerek büyür, bu durumun hep içindedir. 18 yaşına geldiğinde babasına ders verircesine bir işe kalkışır. Kendini Galata Kulesi'nden aşağı atar. Söylentiye göre elinde bir not vardır: 'Baba, öyle intihar edilmez. Böyle intihar edilir!'
